Binnenkijken bij Vanessa van @hetgelekrukje

Hi Vanessa! Wie ben je en wat doe je?
Ik ben Vanessa, ik ben 52 jaar, ben getrouwd, heb twee grote kinderen van 17 en 19 en ik houd van kleur en patronen en dan voornamelijk van die uit de jaren ‘70. Ik ben niet in een standaard interieur opgegroeid en ik denk dat dit afwijkende interieur van mijn ouders mij heeft beïnvloed om ook mijn eigen smaak te volgen en niet te kiezen voor wat in de mode is. Daarom is het bij ons thuis een echte retro beleving. Voor mij is het echt een sport om vintage items te vinden. Een nieuwe vondst roept elke keer weer heimwee naar vroeger op. Voor mij gaat er niets boven nostalgie.

Jouw interieur is een ware retro beleving! Vanwaar jouw liefde voor deze stijl?
Het is niets recents, want oranje en geel zijn altijd al mijn lievelingskleuren geweest en ik kon altijd al verliefd worden op bepaalde patronen uit de jaren ’60 en ’70. Ik ben er misschien een klein beetje in doorgeslagen, maar tegelijkertijd word ik er heel erg blij van. Voor mij roept het nostalgie op en brengt het me terug naar mijn jeugd. Mijn moeder was ontzettend creatief en maakte alles zelf, van gordijnen tot kleding en deed veel aan haken en bijvoorbeeld macramé en ik denk onbewust dat me dat een gevoel van warmte geeft. Bovendien leven we in een klimaat waarin niet altijd de zon schijnt, dus dan moet je het binnen maar gezellig en vrolijk maken!

Waar doe jij inspiratie op voor jouw interieur?
Voordat ik een Instagram-account had, haalde ik mijn inspiratie van Pinterest en uiteraard uit mijn geheugen. Vijf jaar geleden maakte ik een Instagram-pagina aan om mijn kinderen een beetje in de gaten te kunnen houden en sinds die tijd is Instagram mijn plek om me te laten inspireren. Bovendien ontdekte ik toen een hele wereld van seventies liefhebbers net als ik en inmiddels ken ik er veel persoonlijk. Het is echt heel leuk om bij elkaar binnen te kijken en blij voor elkaar te zijn als we weer iets moois hebben gevonden. Het is een echte retro community waarin we elkaar continu inspireren. Maakt de wereld een stuk mooier.

Welke rol spelen herinneringen in het maken van keuzes voor jouw inrichting?
Ik denk vrijwel alles. Neem de vazen die nog steeds populair zijn, die verzamel ik al sinds  dat ik op mijn 25^e op kamers ging. De verzameling begon met de vaas van mijn moeder. Dit was de eerste vaas die zij kocht toen zij op kamers ging wonen. Elke vaas heeft weer een uniek verhaal en daarom zijn ze zo leuk. Het zijn allemaal kunstwerkjes. Ik weet ook van alles nog waar ik het heb gevonden. Het voelt elke keer alsof ik een schat vind. De wandkleden die hier hangen maakte mijn oma in de jaren ‘70 en deze hingen altijd bij mijn ouders in huis. Ze hangen nu hier en dat brengt zo veel herinneringen naar boven!

Bij de New Nostalgia trend spelen vintage kleuren en very hairy materialen een grote rol. Voor welke kleuren en materialen heb je gekozen en waarom?
De kleuren zijn overduidelijk denk ik, want het is hier een explosie van geel-, oranje-, en bruintinten. Ik houd bovendien heel erg van teakhout wat je voornamelijk veel zag in de jaren ‘60. Dit zie je hier ook terug in de schappen aan de wand en in wat kasten. Verder houd ik ook van ribfluweel en velours, echte materialen van die tijd. Ik vind dat reliëf mooi. Ik kies altijd voor een lichte basis met colour pops! Daarom zijn de meeste muren hier in huis ook wit. Voor de bank koos ik voor een lichtglanzend stofje wat ook weer voor een bepaalde nostalgische uitstraling zorgt. Voor mij is het zo lekker in balans. Oh, en niet onbelangrijk, planten maken je interieur homy en gezellig!

Een mix van nieuwe en oude items is ook belangrijk bij deze trend. Waar scoor jij jouw retro parels voornamelijk?
Bij de kringloop en dat is ontzettend verslavend. Ik ga in de buurt naar de kringloop, want je hoeft er echt niet ver voor te reizen. Als je weet wat je zoekt, dan is een rommelmarkt ook hartstikke leuk en een echte plek om pareltjes te scoren! Ik ga meestal met mijn man, hij vindt het ook tof. We zijn elkaar meestal binnen een halve seconde kwijt, want hij kijkt naar hele andere dingen dan ik, maar uiteindelijk vinden we elkaar weer terug. Bij de kringloop en op een rommelmarkt vind je objecten met een verhaal en dat maakt ’t voor mij interessant.

Op Instagram heb je ook een account onder @de_lampenkapster waarin je jouw op maat gemaakte lampenkappen showt en verkoopt. Hoe ben je op dit idee gekomen?
Eigenlijk door het feit dat ik lampenvoeten had en geen kappen en kappen uit de jaren ‘70 zijn er helemaal niet en als je ze vindt, dan zijn ze gedeukt, gevlekt en lelijk. Tijdens de Coronacrisis had ik niets te doen, dus toen ben ik het zelf maar gaan proberen. Geen idee dat daar vraag naar was, maar daar bleek degelijk vraag naar te zijn. Het begon met kleine kappen en ze werden alsmaar groter en groter en ik moet zeggen dat het nu nog steeds een kick geeft om ze te maken. Het is heerlijk hoe ik al mijn interesses hierin kwijt kan, want ik ben verzot op jaren ‘70 stoffen en houd heel erg van creatief bezig zijn en ik mag er ook nog een ander blij mee maken. Hoe leuk is dat?

Pas jij de leefstijl die men had in de jaren ’70 ook toe in jouw dagelijks leven?
Ik heb de jaren ’70 niet heel bewust meegemaakt en mijn ouders waren ook niet die typische jaren ‘70 mensen, maar als ik foto’s van hen terugzie van die tijd, dan kan ik wel jaloers zijn op hun kledingstijl en interieur. Wat mij wel is bijgebleven, is het kneuterige, het gezellig thuis zijn met elkaar. In die tijd ging men zich bovendien onderscheiden, want mensen wilden iets moois van hun huis maken en zo is denk ik die hele jaren ‘70 stijl ontstaan. Het binnen vrolijk maken, omdat de wereld buiten donker en grauw was. Als gezin zijn wij niet zo van bijvoorbeeld spelletjesavonden, maar we hebben vaak mensen over de vloer en de vrienden van onze kinderen komen hier ook heel erg graag. Blijkbaar roepen we dat een beetje over onszelf af, zeker ook door de stijl hier in huis.

Stel, je bevindt je in een situatie waarin je maar één item uit huis mee mag nemen. Welk item zou dit zijn?
En dat vraag je aan iemand die heel haar huis vol heeft staan, haha. Heel veel dingen zijn vervangbaar, maar als ik echt moet kiezen, dan kies ik het schilderij dat boven de bank hangt. Dat is een schilderij dat mijn moeder ooit kreeg van een jongen die verliefd op haar was in 1967. Jaren later, toen mijn ouders samen waren, zijn ze geëmigreerd naar Curaçao. Het schilderij ging mee naar het eiland, maar ook in Nederland heeft het door vele verhuizingen al in meerdere huizen een plekje gehad. Ik heb het sinds mijn 15e op mijn kamer hangen en ik ben ook alweer heel vaak verhuisd en elke keer hang ik het weer op. Het heeft precies de kleuren die ik mooi vind. Ik denk dat ik dit als enige zou meenemen, want hier kun je geen kopie van vinden. Het is heel grappig om die jaren ‘70 foto’s van mijn ouders te zien, op Curaçao, met het jaren ‘70 interieur inclusief dit schilderij. Onvervangbaar.